Één Grote Vakantie
Door: Robert Spaans
Blijf op de hoogte en volg Robert
03 November 2009 | Australië, Melbourne
Vandaag is het Melbourne Cup day. Horseraces in Melbourne. Ik ga er ook heen met mijn nieuwe suit gekregen van Max & Jemma bij de bruiloft. Bruiloft ja, dit weekend ben ik naar een bruiloft geweest in Mackay. Het was heel leuk, mooi weer, leuke mensen en lekker drinken. Ik heb ook een speech gehouden; ik heb gesproken over ik en Max in onze kinderjaren (misschien zet ik hem nog online). Er werd veel gelachen, dus het wel goed!
Ik kan mijn neefjes en nichtjes ook weer vertellen dat er weer een zogenaamd ‘’robert-story’’ is, twee zelfs:
Ik vetrok op vrijdag 29 oktober naar Mackay. Ik ging vanuit het hostel weg met 2 tassen, een rugzak en kleine trolleytas. Op weg naar het station waarvandaan ik de trein zou nemen richting het vliegveld. Trein had helaas 10 minuten vertraging, dus ben ik maar op een bankje gaan zitten op platform 11. Rugzak afgedaan en naast me op het bankje gezet. Wachten, wachten, loop af en toe een beetje rond voor het bankje. Uiteindelijk komt de trein eraan en ik loop zonder er bij na te denken met mijn trolleytas de trein in, wat vergeet ik…: mijn rugzak met…. mijn laptop en paspoort!! Ik zat in de trein en na 1 minuut kom ik er achter, waar is mijn rugzak eigenlijk!? Onmiddellijk realiseer ik me dat hij nog op het bankje ligt. $#%#, wat moet ik doen? Eerste station eruit en eerste trein terug. Deuren gaan open, ik zie het bankje, maar ik zie geen rugzak!! AARGHHH, #$#%#$! Naar de ‘’gevonden voorwerpen’’ sectie, maar ze hadden niks gevonden!! Ik had dus geen paspoort en ik ging vliegen, handig!! Toen heb ik toch maar besloten om naar het vliegveld af te reizen, het is namelijk een binnenlandse vlucht, misschien werkt NL Rijbewijs wel. Dus ik ga inchecken, geef mijn roze pasje af en GELUKKIG, ik kan door. Zo blij dat ik mijn rijbewijs vorig jaar heb gehaald….
Ik kan jullie ook vertellen dat ik weer in bezit ben van mijn rugzak en paspoort, een jongen had hem meegenomen, die heeft de volgende dag Connex (treinmaatschappij) gebeld en zo is alles toch weer goed gekomen: GELUKKIG.
Nog even kort over de marathon: allereerst bedankt voor alle reacties/felicitaties, is leuk om te lezen, dankjewel. Het herstel was ook wel zwaar, ik denk dat ik aan het eind van de marathon mijn enkel verzwikt heb. De eerste 10 dagen van de marathon was gewoon lopen pijnlijk….
Twee weken na de marathon heb ik met een vriend 3 dgn. een campervan gehuurd. Ik ben 20, en je mag pas een auto huren als je 21 bent, maar je mag wel een campervan huren. Met de campervan de Great Ocean Road gereden. Je ziet echt de mooiste dingen!! (foto’s volgen nog, volgende week)
Geslapen op een parkeerplaats, koken op een parkeerplaats, ontbijten op een parkeerplaats…was in ieder geval heel gaaf. De laatste dag zijn we ook gaan surfen, golven waren wel wat hoog, maargoed we zijn toch maar het water ingegaan…..achteraf heel dom…Voordat we bij de golven waren moesten we eerst een soort van lagune doorzwemmen. Ik had mijn eerste golf gepakt en zwom weer terug naar David. David had nog geen golf gepakt en had inmiddels door dat het niet helemaal goed ging….elke keer dat er een golf aankwam (en je die niet kon pakken, omdat hij nog niet omsloeg) werden we namelijk 4-5 mtr. naar achteren meegenomen!!! David raakte een beetje in paniek, ik vond het ook niet prettig maar zei gewoon maar dat we op ons surfboard moesten blijven liggen. Dat deed hij niet, maar dat bleek juist heel slim te zijn. Doordat ik op mijn board bleef liggen, werd ik heel makkelijk naar achteren meegenomen, doordat hij verticaal in het water bleef werd hij veel minder makkelijk naar achteren meegenomen. Inmiddels zat ik al bijna achter de branding, terug peddelen had simpelweg gewoon geen zin!! David, lag zo’n 15 mtr voor me, en het duurde dan ook niet lang of hij had toch zijn golf te pakken die hem helemaal terug bracht in de lagune. Ik lag daar nog vrolijk rond te dobberen. Dat was natuurlijk niet zo prettig, maargoed, zolang ik mijn board nog had was er weinig aan de hand. David zou hulp kunnen halen en ik moest gewoon op mijn board blijven liggen….. Maar…… gelukkig kwam een aantal minuten later voor mij ook die golf die op het juiste moment omsloeg en die ook mij veilig terugbracht!! Dat was dus wel even schrikken, we zijn gelijk teruggezwommen naar het strand, een biertje genomen en nog even gepraat hoe dom we waren geweest….er was niemand in de zee, de zee was niet onschuldig, en de golven waren ver van het strand.
Al met al dus weer veel avonturen beleeft, veel mooie dingen gezien en veel leuke dingen gedaan, en het houdt maar niet op….ik ben gisteren geland in Melbourne en vanavond vlieg ik alweer naar Tasmanie!!
Ik heb dan ook nog steeds het gevoel dat ik hier meer op vakantie ben dan dat ik echt aan het studeren ben. Dat komt doordat ik zoveel reis, maar ook omdat ik met mensen omga (in het hostel) die allemaal op vakantie zijn, het zijn tenslotte allemaal backpackers. Komt er dan nog wel wat terecht van dat studeren: jahoor ik kom volgende week dinsdag terug, en dan heb ik examens, eerste op zaterdag en daarna nog 2. Het wordt dus twee weken blokken en dan op de 24ste naar Nieuw Zeeland……
Één grote vakantie…….down under……YEAH
Ik kan mijn neefjes en nichtjes ook weer vertellen dat er weer een zogenaamd ‘’robert-story’’ is, twee zelfs:
Ik vetrok op vrijdag 29 oktober naar Mackay. Ik ging vanuit het hostel weg met 2 tassen, een rugzak en kleine trolleytas. Op weg naar het station waarvandaan ik de trein zou nemen richting het vliegveld. Trein had helaas 10 minuten vertraging, dus ben ik maar op een bankje gaan zitten op platform 11. Rugzak afgedaan en naast me op het bankje gezet. Wachten, wachten, loop af en toe een beetje rond voor het bankje. Uiteindelijk komt de trein eraan en ik loop zonder er bij na te denken met mijn trolleytas de trein in, wat vergeet ik…: mijn rugzak met…. mijn laptop en paspoort!! Ik zat in de trein en na 1 minuut kom ik er achter, waar is mijn rugzak eigenlijk!? Onmiddellijk realiseer ik me dat hij nog op het bankje ligt. $#%#, wat moet ik doen? Eerste station eruit en eerste trein terug. Deuren gaan open, ik zie het bankje, maar ik zie geen rugzak!! AARGHHH, #$#%#$! Naar de ‘’gevonden voorwerpen’’ sectie, maar ze hadden niks gevonden!! Ik had dus geen paspoort en ik ging vliegen, handig!! Toen heb ik toch maar besloten om naar het vliegveld af te reizen, het is namelijk een binnenlandse vlucht, misschien werkt NL Rijbewijs wel. Dus ik ga inchecken, geef mijn roze pasje af en GELUKKIG, ik kan door. Zo blij dat ik mijn rijbewijs vorig jaar heb gehaald….
Ik kan jullie ook vertellen dat ik weer in bezit ben van mijn rugzak en paspoort, een jongen had hem meegenomen, die heeft de volgende dag Connex (treinmaatschappij) gebeld en zo is alles toch weer goed gekomen: GELUKKIG.
Nog even kort over de marathon: allereerst bedankt voor alle reacties/felicitaties, is leuk om te lezen, dankjewel. Het herstel was ook wel zwaar, ik denk dat ik aan het eind van de marathon mijn enkel verzwikt heb. De eerste 10 dagen van de marathon was gewoon lopen pijnlijk….
Twee weken na de marathon heb ik met een vriend 3 dgn. een campervan gehuurd. Ik ben 20, en je mag pas een auto huren als je 21 bent, maar je mag wel een campervan huren. Met de campervan de Great Ocean Road gereden. Je ziet echt de mooiste dingen!! (foto’s volgen nog, volgende week)
Geslapen op een parkeerplaats, koken op een parkeerplaats, ontbijten op een parkeerplaats…was in ieder geval heel gaaf. De laatste dag zijn we ook gaan surfen, golven waren wel wat hoog, maargoed we zijn toch maar het water ingegaan…..achteraf heel dom…Voordat we bij de golven waren moesten we eerst een soort van lagune doorzwemmen. Ik had mijn eerste golf gepakt en zwom weer terug naar David. David had nog geen golf gepakt en had inmiddels door dat het niet helemaal goed ging….elke keer dat er een golf aankwam (en je die niet kon pakken, omdat hij nog niet omsloeg) werden we namelijk 4-5 mtr. naar achteren meegenomen!!! David raakte een beetje in paniek, ik vond het ook niet prettig maar zei gewoon maar dat we op ons surfboard moesten blijven liggen. Dat deed hij niet, maar dat bleek juist heel slim te zijn. Doordat ik op mijn board bleef liggen, werd ik heel makkelijk naar achteren meegenomen, doordat hij verticaal in het water bleef werd hij veel minder makkelijk naar achteren meegenomen. Inmiddels zat ik al bijna achter de branding, terug peddelen had simpelweg gewoon geen zin!! David, lag zo’n 15 mtr voor me, en het duurde dan ook niet lang of hij had toch zijn golf te pakken die hem helemaal terug bracht in de lagune. Ik lag daar nog vrolijk rond te dobberen. Dat was natuurlijk niet zo prettig, maargoed, zolang ik mijn board nog had was er weinig aan de hand. David zou hulp kunnen halen en ik moest gewoon op mijn board blijven liggen….. Maar…… gelukkig kwam een aantal minuten later voor mij ook die golf die op het juiste moment omsloeg en die ook mij veilig terugbracht!! Dat was dus wel even schrikken, we zijn gelijk teruggezwommen naar het strand, een biertje genomen en nog even gepraat hoe dom we waren geweest….er was niemand in de zee, de zee was niet onschuldig, en de golven waren ver van het strand.
Al met al dus weer veel avonturen beleeft, veel mooie dingen gezien en veel leuke dingen gedaan, en het houdt maar niet op….ik ben gisteren geland in Melbourne en vanavond vlieg ik alweer naar Tasmanie!!
Ik heb dan ook nog steeds het gevoel dat ik hier meer op vakantie ben dan dat ik echt aan het studeren ben. Dat komt doordat ik zoveel reis, maar ook omdat ik met mensen omga (in het hostel) die allemaal op vakantie zijn, het zijn tenslotte allemaal backpackers. Komt er dan nog wel wat terecht van dat studeren: jahoor ik kom volgende week dinsdag terug, en dan heb ik examens, eerste op zaterdag en daarna nog 2. Het wordt dus twee weken blokken en dan op de 24ste naar Nieuw Zeeland……
Één grote vakantie…….down under……YEAH
-
03 November 2009 - 17:07
De Mams:
Jeetje Robert, wat een bloedstollend verhaal over dat surfen! Erg spannend beschreven hoor, alleen wil ik niet dat je in een volgend avontuur weer de hoofdrol speelt!! Eerst denken, dan doen, hoe vaak hebben we dat wel niet gezegd. Toch nog net niet volwassen! Gelukkig dat jullie wel met z'n 2en waren.
Ja en dat verhaal over die rugtas had ik eerlijk gezegd al eerder verwacht!
Leuke foto trouwens die we ontvingen van Max Sr. van de bruiloft. Mag je dat pak zomaar houden? Was het niet gehuurd?
Probeerde je gisterochtend nog te bellen, maar je had niet genoeg beltegoed!
Veel plezier in Tasmanie en kijk goed uit je doppen he!
Groeten van een bezorgde moeder.
-
03 November 2009 - 17:12
Kristian:
Haha, het zijn inderdaad weer echte Robert verhalen. Ben blij voor je dat je tas en al weer terug hebt en dat je niet bent verdronken. :-o:-p
Ook gaaf dat je met een campervan op stap ben gegaan; gaan en staan waar je wilt, klinkt heel goed!
Veel plezier in Tasmanie!
Gegroet,
Kristian -
03 November 2009 - 19:43
Titia En Martin:
Hoi Robert,
Mooie verhalen weer van onze neef downunder.
Achteraf natuurlijk een spannend verhaal, maar je zal toch wel even in de piepzak gezeten hebben met die rugzak.
Gelukkig dat er nog voldoende eerlijke mensen op deze planeet rondlopen. Zal je vast geen 2e keer gebeuren.
Leuk om te lezen dat je vol op geniet. Dat zal in Tasmanie ongetwijfeld niet anders zijn.
Veel plezier daar en pas op je rugzak en surfboard.
Groetjes uit een regenachtig en winderig Voorburg
-
11 November 2009 - 08:56
Ria:
Hé Robert, ik zie net je foto's van de Great Ocean Road. Wat een mooie plaatjes heb je gemaakt. Het ziet er echt schitterend uit! Binnenkort zet je zeker de rest erop (o.a. van Tasmanië).
Hebben een leuke verjaardag van Lennard erop zitten. Ze hebben zondag allemaal je laatste verslag gelezen en vonden het erg spannend en typisch Robert!
Groetjes van je moeder -
11 November 2009 - 09:01
Ria:
Nog even met je moeder. Ik bekijk net nog even mijn reactie die geplaatst is. Ik snap niet hoe ik dat scheef lachende gezichtje in m'n berichtje heb gekregen. Ik had daar toch gewoon een haakje sluiten gezet!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
