Geen beschuitjes
Door: Robert Spaans
Blijf op de hoogte en volg Robert
02 Februari 2010 | België, Antwerpen
Een nieuwe reis, naja reis, ik kom vrijdag alweer terug. Toch vind ik het leuk om af en toe een berichtje te schrijven.
Een stage bij de LU, onderdeel van Kraft Foods.
In Antwerpen wonen in een studio.
Jaja, het begon allemaal 5 weken geleden, ik ging eerder terug, Kerst en Oud & Nieuwjaar bij mijn ouders. Op zoek naar een stage, een half jaar geleden schreef ik al dat ik daar naar op zoek wilde. Maar dat zoeken, dat wilde daar in Melbourne toch niet echt werken. Na Nieuwjaar snel op zoek gegaan. Twee weken later toch al de eerste stage kunnen regelen. Ik kon aan de slag bij een bedrijf in Delft, voor een mooie vergoeding. Leuk, heel leuk, maar toch niet helemaal top. Voldoet ten eerste niet aan de eis van mijn afstudeerrichting International Technology Management (eis: 1 jaar in het buitenland verblijven: 0,5 jaar studie (Melbourne), 0,5 jaar stage). En ten tweede, zo gemakzuchtig als ik ben zou ik waarschijnlijk bij mijn ouders blijven wonen. En geloof me, dat wil je niet, na 3 weken bij mijn ouders thuis had ik het eigenlijk al weer helemaal gehad! Gelukkig had ik de dag na mijn eerste sollicitatie een telefonisch interview met de LU, de koekenfabriek. En dat ging helemaal goed. Was gelijk aangenomen, voor een nog mooiere vergoeding. Op zoek naar een kot (jaja, die belgen kot = kamer), wat vond ik een gloednieuwe studio: COOL, een eigen douche en keuken, das weer eens wat anders dan een hostel! Gerenoveerd herenhuis, op loopafstand van centrum en station.
Gisteren de eerste werkdag, 7 uur op (hoelang is dat geleden!!!), de trein in en op naar Herentals! Mijn luizenleventje zou over zijn. Eenmaal aangekomen kennis gemaakt met mijn bedrijfsbegeleider. Heeft een overvolle agenda dus komt er eigenlijk op neer dat ik na 2 dagen nog niet weet wat ik moet doen. Robert heeft dus nog steeds een luizenleventje eigenlijk, krijgt er alleen nu voor betaald. :) Zal wel snel over zijn, dat luizenleventje
Gisteren wel een rondleiding gehad, door de grootste koekenfabriek van Europa. Liga, Bastogne, Tuc, Prince, Pims, het wordt allemaal hier gemaakt. Heel erg gaaf al die productielijnen. Ik ga er maar niet te diep op in, geheimhoudingsplicht hè….
Ik heb mijn eigen kamer volledig uitgerust met computer en telefoon. Volgende week komt daar een andere stagiair bij, ene Hans, ene Belg, hopen dat hij een toffe peer is! Enige nadeel van mijn kantoor; geen adequate verwarming. Ik zit nu in een nieuw aangebouwd tijdelijk gebouw, niet zo goed geïsoleerd, ’s nachts wordt het daar dus erg koud en duurt dus even, uren, voordat het warm is ‘s ochtends. Dat wordt dus in de nacht de thermostaat niet helemaal laag zetten.
Al met al heb ik het toch weer heel erg getroffen. Ik zit hier goed en U bent alle welkom in mijn studio aan de Olijftakstraat te Antwerpen. De LU koeken zullen klaar staan en kunnen we dan samen nuttigen, hmmm lekker!! Helaas dames – LU verkoopt geen beschuitjes… ;)
Een stage bij de LU, onderdeel van Kraft Foods.
In Antwerpen wonen in een studio.
Jaja, het begon allemaal 5 weken geleden, ik ging eerder terug, Kerst en Oud & Nieuwjaar bij mijn ouders. Op zoek naar een stage, een half jaar geleden schreef ik al dat ik daar naar op zoek wilde. Maar dat zoeken, dat wilde daar in Melbourne toch niet echt werken. Na Nieuwjaar snel op zoek gegaan. Twee weken later toch al de eerste stage kunnen regelen. Ik kon aan de slag bij een bedrijf in Delft, voor een mooie vergoeding. Leuk, heel leuk, maar toch niet helemaal top. Voldoet ten eerste niet aan de eis van mijn afstudeerrichting International Technology Management (eis: 1 jaar in het buitenland verblijven: 0,5 jaar studie (Melbourne), 0,5 jaar stage). En ten tweede, zo gemakzuchtig als ik ben zou ik waarschijnlijk bij mijn ouders blijven wonen. En geloof me, dat wil je niet, na 3 weken bij mijn ouders thuis had ik het eigenlijk al weer helemaal gehad! Gelukkig had ik de dag na mijn eerste sollicitatie een telefonisch interview met de LU, de koekenfabriek. En dat ging helemaal goed. Was gelijk aangenomen, voor een nog mooiere vergoeding. Op zoek naar een kot (jaja, die belgen kot = kamer), wat vond ik een gloednieuwe studio: COOL, een eigen douche en keuken, das weer eens wat anders dan een hostel! Gerenoveerd herenhuis, op loopafstand van centrum en station.
Gisteren de eerste werkdag, 7 uur op (hoelang is dat geleden!!!), de trein in en op naar Herentals! Mijn luizenleventje zou over zijn. Eenmaal aangekomen kennis gemaakt met mijn bedrijfsbegeleider. Heeft een overvolle agenda dus komt er eigenlijk op neer dat ik na 2 dagen nog niet weet wat ik moet doen. Robert heeft dus nog steeds een luizenleventje eigenlijk, krijgt er alleen nu voor betaald. :) Zal wel snel over zijn, dat luizenleventje
Gisteren wel een rondleiding gehad, door de grootste koekenfabriek van Europa. Liga, Bastogne, Tuc, Prince, Pims, het wordt allemaal hier gemaakt. Heel erg gaaf al die productielijnen. Ik ga er maar niet te diep op in, geheimhoudingsplicht hè….
Ik heb mijn eigen kamer volledig uitgerust met computer en telefoon. Volgende week komt daar een andere stagiair bij, ene Hans, ene Belg, hopen dat hij een toffe peer is! Enige nadeel van mijn kantoor; geen adequate verwarming. Ik zit nu in een nieuw aangebouwd tijdelijk gebouw, niet zo goed geïsoleerd, ’s nachts wordt het daar dus erg koud en duurt dus even, uren, voordat het warm is ‘s ochtends. Dat wordt dus in de nacht de thermostaat niet helemaal laag zetten.
Al met al heb ik het toch weer heel erg getroffen. Ik zit hier goed en U bent alle welkom in mijn studio aan de Olijftakstraat te Antwerpen. De LU koeken zullen klaar staan en kunnen we dan samen nuttigen, hmmm lekker!! Helaas dames – LU verkoopt geen beschuitjes… ;)
-
03 Februari 2010 - 18:38
Martin:
Hoi Rob,
De smaak (en ik bedoel niet van de koekjes, maar van het schrijven)te pakken blijkbaar. Blijft leuk om te lezen.
Hoe bevalt je kot??
Misschien komen we komend half jaar wel eens een keer langs in (h)antwerpen.
Nou lees ik dat jij het na een aantal weken thuis wel weer gehad had, maar de vraag is 'was dat gevoel wederzijds'?
Volgens mij niet en kan met name je vader je niet missen. Want (hoewel ik denk dat je het nog niet door hebt) die 'Hans'die jij noemt is natuurlijk geen Belg, maar gewoon je vader, die op die manier je toch in de gaten wil houden.
Hoe dan ook, veel plezier en succes in het Vlaamse land.
Zien je snel.
Groet ook van Titia
-
04 Februari 2010 - 09:48
Ria:
Ha die Rob,
Gevoel na die 5 (en geen 3!)lange weken is wederzijds! Maar dat wist je al. Het viel voor beide partijen niet altijd mee! Hoe kan het ook anders na zo'n vrij leventje in Australië.
Maar geloof het of niet, het is nu toch weer even wennen zonder jou! Het werd een vertrouwd beeld, jij liggend/zittend op de bank samen met je laptop (je vriend volgens papa). En 's avonds tijdens de maaltijd toch wel wat levendiger aan tafel!
Zijn gisteravond naar een optreden van Percossa, een slagwerkgroep van 4 mannen, geweest in de Rijswijkse Schouwburg. Wat gaaf en wat een spektakel zeg! Kan ik iedereen aanraden! Echt heel erg goed, 't was een afwisselende show, heel apart en ook nog erg humoristisch! We waren alle 2 best wel moe en hadden er eigenlijk niet echt veel zin in, maar ja kaarten waren al lang van te voren gekocht, dus daar ga je dan natuurlijk wel naar toe. Eenmaal daar waren we in 1 klap klaarwakker en van het begin tot eind hebben we genoten van een supergave show!
Nou Rob, fijn dat je het weer zo getroffen hebt (behalve dan die koude kamer), zien je morgen al weer, kletsen we dan uitgebreid verder. Waarschijnlijk komen wij trouwens zondag over een week al bij je langs in Antwerpen.
Dag, groetjes van je moeder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
