Nog steeds niet volwassen...
Door: Robert Spaans
Blijf op de hoogte en volg Robert
19 Mei 2010 | Italië, Bergamo
Dit was me het weekje wel weer, een mooie topfietsvakantie met een nare bijsmaak! Ik ben met Joran naar de Italiaanse plaats Bergamo gevlogen om daar te gaan fietsen. En niet zomaar te gaan fietsen, we wilden naar 2300mtr. hoogte. Vanaf Eindhoven Airport vertrokken met Ryanair. Volgende dag naar de fietsenverhuur; Topfietsen gekregen; carbon-gevalletje en een wat normalere racefiets. Dus daar gingen we dan de strijd met de bergen aan. Bergamo ligt aan de voet van de Alpen dus we waren nog maar 30km onderweg en het klimmen begon al. Zo goed als ongetraind waren we aan deze reis begonnen, dus toen de weg steiler en steiler werd was daar al het eerste kramp-gevalletje. Het schoot er bij mij in de kuiten in. AHHH. Toen mochten we naar beneden, en voor je het weet was je beneden en konden we aan de tweede klim beginnen, met stijgingspercentages van zo’n rond 8%. Toen werd ook meteen het verschil tussen Joran & ik duidelijk. Joran ging ervandoor, hij kon de 8% met zeker 8km/h bedwingen, terwijl ik niet boven de 6km/h uitkwam. Uiteindelijk boven, helemaal kapot op 1254mtr. hoogte.
Die avond mijn eerste couchsurfing ervaring (slapen bij mensen thuis). Super chill, bij een Italiaanse familie eigenlijk ons eigen appartement; met slaapkamer, woonkamer, keuken & badkamer. ’S Avonds meegegeten met de italiaanse familie we kregen uiteraard een lekkere italiaanse maaltijd. ’S Avonds nog uit in Lecco met Stefano.
Volgende dag rustige etappe richting het comomeer, uiteindelijk maar 40km gefiets. Bootje comomeer over en overnacht in een hostel in Menaggio. Leuk hostel met vervelende Italiaanse eigenaar die wel grappig dacht te zijn. Voor de rest prima hostel, met tafeltennistafel & minipooltafel. Twee keer gebeat door Joran .
En dan de derde dag, dat zou de zware etappe worden van meer dan 100km en 1500mtr. omhoog klimmen naar Zwitserland, St. Moritz. De malojapass. Eerst 50km vlak naar Chiavenna. Lekker hoog tempo kunnen aanhouden boven de 30km en met stukken 40km/h. In Chiavenna lekker uitgerust, nog een bord pasta naar binnen gewerkt. De zon brak door en vertrokken de 30km lange klim van de vakantie begon. Halverwege Zwitserland in, paspoorten mochten in de tassen blijven en we konden doorfietsen. 6%, 5%, 8%, 8%, het was niet mis. Maar we gingen door. Het werd steeds kouder en kouder, we konden de sneeuw in de verte al boven zien liggen! Links, Rechts, Links, Rechts, en doorzetten. Maar toen waren we erbijna 27 km gehad, nog 3 te gaan en toen zagen we het, meer dan 10 haarspeldbochten, 3km-lang meer dan 8%. Oei, foto gemaakt, en knallen dan maar. Joran was gelijk weg en ik kon het tempo toch lekker hoog houden. Ik kan dan ook zeggen dat de eerste dag als training heeft gewerkt op mijn spieren, want nu kon ik met bijna 10km/h omhoog! En daar waren we dan boven, op de hoogvlakte, 1800 mtr. Nog 30km, St. Moritz, het elitedorpje van Zwitserland. Na 108km en 1500mtr hoger Zwitserse Franken getrokken en hostel ingedoken. Een of andere vage maar aardige Japanner bood ons nog een klein dineetje aan: crackers, kaasplankje, wijn, gedroogde tomaten. Wij vonden het super want was al 20.00 en moesten eigenlijk nog dineren. Geen zin meer om naar beneden dorp in te lopen dus dit gegeten en naar bed! Super gevoel & Voldaan naar bed!!
Gisteren het hoogtepunt van de vakantie vandaag zouden we het hoogste punt bereiken 2324 meter! Berninapass! Het zou een relatieve gemakkelijke dag worden, met eerst nog een klim van 500 meter en daarna bijna 2000 meter omlaag! Zo gaaf, zo mooi, toen we daar stonden op ruim 2300 meter boven de sneeuwgrens! En dan zie je de motorrijders langsrijden: Losers! Wij hebben het op eigen kracht gered. En dus ook op eigen kracht weer naar beneden: en toen ging het mis….!!! De snelheidsmaniak in Robert kwam weer eens naar boven, dus na een tijdje kwam de snelheid boven de 70 km/h te liggen! Maar kwam ook de volgende bocht dichterbij….! Al op mijn kilometer-teller kijkend sjeesend naar beneden! Maar die bocht kwam nog steeds dichterbij….hoewel geen haarspeldbocht bleek het toch echt wel een flinke bocht te zijn….en daar kwam ik te laat achter…..afremmmen…..afremmen…..insturen…..Oh Nee…..F&CK…..IK GA DE BOCHT NIET HALEN………..de vangrail kwam dichterbij…….het einde van het asfalt kwam dichterbij…….nog een paar meter…….van het asfalt af…….grind in………VANGRAIL…….PATS…BOEM…..SALTO…….Wegdek…..!
Stilte…
Ik sta op, merk op dat ik bijna niets heb, loop naar mijn fiets. Die was er niet zo best meer aan toe, wist gelijk dat vakantie over was. Daar kwam Joran de bocht om. Ik zeg sorry, sorry, de vakantie is voorbij. Schade bekeken, voorwiel nog redelijk recht kunnen buigen….konden gelukkig wel afdalend verder…maar fietsen werd het niet meer.
Aangekomen in Tirano, het volgende couchsurfing adres bij een hele aardige pool. We hadden nog twee dagen te gaan. Maar fietsen werd het niet meer. Joran heeft de volgende dag nog een stevig colletje gepakt zonder baggage. De dag erna terug met de trein naar Bergamo. Fiets afgeleverd,….ik krijg nog een mail over de te betalen schade…
Jammer van het ongeluk, maar we hebben we een topvakantie gehad. Het gevoel dat we hadden toen we boven kwamen op de Malojapass en op de Berninapass 2300 meter was SUPER. Allemaal sneeuw om je heen!!
Dit gaan we nog een keer doen, en dan proberen om als een volwassene af te dalen.
Nog steeds niet volwassen….Robert Spaans….
Die avond mijn eerste couchsurfing ervaring (slapen bij mensen thuis). Super chill, bij een Italiaanse familie eigenlijk ons eigen appartement; met slaapkamer, woonkamer, keuken & badkamer. ’S Avonds meegegeten met de italiaanse familie we kregen uiteraard een lekkere italiaanse maaltijd. ’S Avonds nog uit in Lecco met Stefano.
Volgende dag rustige etappe richting het comomeer, uiteindelijk maar 40km gefiets. Bootje comomeer over en overnacht in een hostel in Menaggio. Leuk hostel met vervelende Italiaanse eigenaar die wel grappig dacht te zijn. Voor de rest prima hostel, met tafeltennistafel & minipooltafel. Twee keer gebeat door Joran .
En dan de derde dag, dat zou de zware etappe worden van meer dan 100km en 1500mtr. omhoog klimmen naar Zwitserland, St. Moritz. De malojapass. Eerst 50km vlak naar Chiavenna. Lekker hoog tempo kunnen aanhouden boven de 30km en met stukken 40km/h. In Chiavenna lekker uitgerust, nog een bord pasta naar binnen gewerkt. De zon brak door en vertrokken de 30km lange klim van de vakantie begon. Halverwege Zwitserland in, paspoorten mochten in de tassen blijven en we konden doorfietsen. 6%, 5%, 8%, 8%, het was niet mis. Maar we gingen door. Het werd steeds kouder en kouder, we konden de sneeuw in de verte al boven zien liggen! Links, Rechts, Links, Rechts, en doorzetten. Maar toen waren we erbijna 27 km gehad, nog 3 te gaan en toen zagen we het, meer dan 10 haarspeldbochten, 3km-lang meer dan 8%. Oei, foto gemaakt, en knallen dan maar. Joran was gelijk weg en ik kon het tempo toch lekker hoog houden. Ik kan dan ook zeggen dat de eerste dag als training heeft gewerkt op mijn spieren, want nu kon ik met bijna 10km/h omhoog! En daar waren we dan boven, op de hoogvlakte, 1800 mtr. Nog 30km, St. Moritz, het elitedorpje van Zwitserland. Na 108km en 1500mtr hoger Zwitserse Franken getrokken en hostel ingedoken. Een of andere vage maar aardige Japanner bood ons nog een klein dineetje aan: crackers, kaasplankje, wijn, gedroogde tomaten. Wij vonden het super want was al 20.00 en moesten eigenlijk nog dineren. Geen zin meer om naar beneden dorp in te lopen dus dit gegeten en naar bed! Super gevoel & Voldaan naar bed!!
Gisteren het hoogtepunt van de vakantie vandaag zouden we het hoogste punt bereiken 2324 meter! Berninapass! Het zou een relatieve gemakkelijke dag worden, met eerst nog een klim van 500 meter en daarna bijna 2000 meter omlaag! Zo gaaf, zo mooi, toen we daar stonden op ruim 2300 meter boven de sneeuwgrens! En dan zie je de motorrijders langsrijden: Losers! Wij hebben het op eigen kracht gered. En dus ook op eigen kracht weer naar beneden: en toen ging het mis….!!! De snelheidsmaniak in Robert kwam weer eens naar boven, dus na een tijdje kwam de snelheid boven de 70 km/h te liggen! Maar kwam ook de volgende bocht dichterbij….! Al op mijn kilometer-teller kijkend sjeesend naar beneden! Maar die bocht kwam nog steeds dichterbij….hoewel geen haarspeldbocht bleek het toch echt wel een flinke bocht te zijn….en daar kwam ik te laat achter…..afremmmen…..afremmen…..insturen…..Oh Nee…..F&CK…..IK GA DE BOCHT NIET HALEN………..de vangrail kwam dichterbij…….het einde van het asfalt kwam dichterbij…….nog een paar meter…….van het asfalt af…….grind in………VANGRAIL…….PATS…BOEM…..SALTO…….Wegdek…..!
Stilte…
Ik sta op, merk op dat ik bijna niets heb, loop naar mijn fiets. Die was er niet zo best meer aan toe, wist gelijk dat vakantie over was. Daar kwam Joran de bocht om. Ik zeg sorry, sorry, de vakantie is voorbij. Schade bekeken, voorwiel nog redelijk recht kunnen buigen….konden gelukkig wel afdalend verder…maar fietsen werd het niet meer.
Aangekomen in Tirano, het volgende couchsurfing adres bij een hele aardige pool. We hadden nog twee dagen te gaan. Maar fietsen werd het niet meer. Joran heeft de volgende dag nog een stevig colletje gepakt zonder baggage. De dag erna terug met de trein naar Bergamo. Fiets afgeleverd,….ik krijg nog een mail over de te betalen schade…
Jammer van het ongeluk, maar we hebben we een topvakantie gehad. Het gevoel dat we hadden toen we boven kwamen op de Malojapass en op de Berninapass 2300 meter was SUPER. Allemaal sneeuw om je heen!!
Dit gaan we nog een keer doen, en dan proberen om als een volwassene af te dalen.
Nog steeds niet volwassen….Robert Spaans….
-
19 Mei 2010 - 09:33
Jeroen :
Stelletje mafketels:P
Wel respect voor het doorzettingsvermogen!
-
19 Mei 2010 - 10:46
Joran:
Mooi geschreven man! En we gaan zeker nog een keer(maar dan met een volwassen robert ;)) -
19 Mei 2010 - 11:56
Tamara:
Hallo Joran (via Robert),
Zo stoere 'kleine' neef, Weer zo'n fietsAVONTUUR.
Gaaf hoor!
Wat een bikkels zijn jullie!!
Groeten uit @@pcity (nog even...) -
19 Mei 2010 - 14:19
Bas:
Respect voor beide mannen ;) -
19 Mei 2010 - 16:51
Bas 2:
We moeten ook nog steeds de Alpe d'Huez beklimmen, misschien een idee voor het mannenweekend eind dit jaar! :P
Wel cool hoor even meedoen met de Giro... :) -
19 Mei 2010 - 19:56
Dinna:
Wat leuk Rob!
En leuk geschreven haha, mn moeder herkende je meteen op de foto:p hoe gaat t met de stage? Hoop dat je weer een beetje heel bent!
xx -
20 Mei 2010 - 07:55
BasB:
Ha mannen,
Toch een geweldige prestatie geleverd. Van harte! Zie je weer in de bar Joran. Al dat gezonde gedoe moet nodig gecompenseerd worden. -
20 Mei 2010 - 14:21
Martin:
Dat je dit nog kan navertellen..!!!
Spectaculair verhaal weer.
Kan zo in 'De man en zijn fiets' van Wilfried de Jong (allemaal gave wielerverhalen).
Kun je va me lenen als je wilt.
Groeten en tot de foto.
Martin
-
20 Mei 2010 - 17:20
Cindy:
Wat een verhaal weer :), wel spannend om te lezen hoor!
Gelukkig kan je uiteindelijk wel zonder schrammen (toch?)op de foto zaterdag. Tot dan!
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
