Bangkok en Noord-Vietnam

Bangkok, 26 november 2013

Bangkok, Capital of the South East. Ik ben hier gisteren nu alweer voor de 6de keer gearriveerd, ditmaal komende vanuit Cambodja. De eerste keer is bijna 4 jaar geleden, een uurtje stopover op BKK Airport vanaf Sydney naar Amsterdam, de 2de keer vorig jaar (start backpacktrip), de 3de keer halverwege mijn trip (vanuit Laos, en door naar Ko Tao) en de 4de keer vorig jaar bij vertrek naar Amsterdam.

En nu is het een maand geleden dat ik hier voor de 5de keer aankwam Bangkok, de stad van chaos, de hoofdstad van zuid-oost-azie. Stefan V. Rest heeft hier vorig jaar een mooi stukje over geschreven: https://www.facebook.com/stefan.vanrest/posts/4179376478642

In Bangkok maakt menig backpacker voor het eerst kennis met het verschil tussen de westerse en oosterse wereld. Jesse, een ex-collega van de KLM heeft hier een goed stuk over geschreven waar ik me zeker in kan vinden: http://lezerscolumns.metronieuws.nl/view/d42d

Bangkok nu dus echt aan te voelen als een bekende plek -ik wil nog niet zeggen thuis- ver van huis. Bangkok is namelijk de stad, op mijn studentenwoonsteden na (Groningen, Melbourne, Antwerpen, Leiden en Nijmegen) waar ik het langst heb verbleven alle overnachtingen bij elkaar opgeteld.

Toch vind ik de grote steden op een backpacktrip als dezen vaak niet de leukste, dat zijn vaak de wat kleinere plaatsen of mooie oorden zoals een Halong Bay in Vietnam. Ruim 5 weken geleden ben ik van Bangkok naar Hanoi gevlogen waar ik vervolgens twee, meerdaagse trips heb geboekt, vaak leuke trips omdat je dan wat langer met dezelfde reizigers optrekt. Halong Bay en Sa Pa waren de trips vanuit Hanoi. Halong Bay is werkelijk waar schitterend, met een boot vaar je door de baaien heen, de 1ste nacht op de boot en de 2de nacht op een private-eiland. Ik wilde aanvankelijk de partyboat boeken maar deze was volgeboekt, waardoor ik de eerste dag met ouden-van-dagen zat opgescheept, de 2de dag wisselde ik van boot en was t weer All Good. Na de rijstvelden in Sa Pa en de oude zeer bumby-nachttreinen was het tijd om de reis naar het zuiden te starten. Wat doen de meesten, ze boeken een hop-on-hop-off bus voor heel Vietnam voor jawel 50USD, en dan heb je ongeveer 50uur aan busreis geboekt, helemaal van noord naar zuid. De bussen zijn nog comfortabel ook, beter dan de zogenaamde Royal Class bussen waarmee ik en Kristian en co vaak mee naar de alpen zijn vervoerd! T zit er dan met name in dat je bijna geheel ligt in plaats van zit, waardoor je gemakkelijk op je zij kan liggen en in slaap kan vallen.

Na de eerste nachtbus waarin ik redelijk geslapen had kwam ik aan in Hue, dit was de plaats waar ik de Nederlandse backpackers Jochem en Fing had ontmoet waarmee ik de komende weken mee zou gaan reizen, uiteraard was dat toen nog ongewis. Van Hue gingen we naar Hoi An, maar ditmaal niet met de bus maar jawel met een kaart en Google Maps op zak gewoon op de SCOOTER. En geloof t of niet maar gedurende deze trips waar ook nog 2 Duitsers mee waren was ik de meest veilige rijder. De trips met Joran en co in de alpen en Limburg hebben me dan toch enige schrik aan gejaagd, want terwijl we aan t afdalen waren op de scooter en mijn blik af en toe op de snelheidsmeter viel dacht ik aan de snelheden die ik in de alpen had. Ik dacht jemig want dalen die gasten hard, wegdek was ook niet super. 50-60km/h dat was t zo'n beetje en doordat ik toch die valervaringen heb in Limburg en Zwitserland, reed ik dus achteraan. Vervolgens werd er op het vlakke in de grote stad Danang door de heren nog eens flink wat extra gas bijgegeven, onervaren rijders die we waren reden we t lokale scooterverkeer snel voorbij. Dus wederom reed ik achteraan, want die snelheden waren niet verantwoord meer, althans zo dacht ik erover. Uiteraard is er niets gebeurd en zijn de verschillen tussen een racefiets en een scooter ook wel legio, bredere banden, beter remvermogen, enz. maarja...toch...

Uiteindelijk in het donker aangekomen in het pittoreske Hoi An